STARA MATURA

polimeraza

Witam,
Zastanawiam się, czy jeszcze ktoś ze starych maturzystów pozostał na placu boju...
Ja maturę zdawałam już tak dawno, ze w zasadzie nie pamiętam dokładnie moich tematów maturalnych:D Zdawałam już raz na medycynę niestety z marnym rezultatem. Później poszłam na biotech, który w moim przypadku był totalnie nietrafiony. Studia jednak skończyłam ( w myśl zasady- skończ to co zacząłeś), ale niestety dalej chodzi mi po głowie medycyna. Żałuje, ze tak łatwo kiedyś odpuściłam, zaledwie po 1 probie:(
Mam zamiar zdawać w przyszłym roku, trochę boje się ze się wygłupie i na trzeźwo będzie ciężko podejść do egzaminu.

marysia

Myślę, że zdawałam jeszcze dawniej od Ciebie.....ale to nie jest najważniejsze. Najważniejsze, że jeszcze mi się chce, że jeszcze mam się odwagę....chociaż, w moim przypadku niektórzy postukają się w głowę....nie ma to dla mnie żadnego znaczenia. Jedyną osobą z którą skonsultowałam swój zamysł był mój mąż, ponieważ mając rodzinę i dzieci trzeba to jakoś logistycznie zorganizować.
Będę zdawać pierwszy raz, z nadzieją, że uda mi się za pierwszym razem. Biologia mnie jakoś nie przeraża. Udało mi się zdobyć tegoroczne notatki z bio-chem od dziewczyny która dostała się za pierwszym podejściem. Tak więc przynajmniej wiem czego teraz młodzież się uczy.
Trochę gorzej jest z chemią. Są pewne działy z którymi nie miałam nigdy do czynienia np.promieniotwórczość, termodynamika itp. ale jeszcze jest trochę czasu , a i chęci nie brakuje. Poza tym parę egzaminów już w życiu zdałam i na ogół zawsze po okazywało się, że strach ma wielkie oczy,
Oczywiście ta pewność siebie całkowicie wyparowuje przed samym egzaminem, niemniej na razie nie panikuję tylko codziennie sumiennie zakuwam kolejne partie materiału.
Tak więc Polimeraza (właśnie dzisiaj przerabiałam ekspresje informacji genetycznej) bierz się do roboty i nie żałuj,...czasu już nie cofniesz, nie masz wpływu na dzień który minął.... ale jutro-zależy tylko od Ciebie .
Życzę odwagi i powodzenia!

Gosiak

Ja będę z Wami pisać dziewczyny, bo poprawiam wynik, tzn.pisze od nowa ;/

sylwka

Hej dziewczyny ja również w tym roku zdaje 2 raz i ostatni. W tamtym roku zabrakło mi kilku punktów i mam nadzieję, że w tym roku będzie lepiej Smile

. Najgorsze jest to, że wiele rzeczy już zapomniałam ale łatwiej sobie przypomnieć niż się nauczyć. W tamtym roku dokładnie 11 listopada poszłam na pierwsze korki i w ciągu 7 miesięcy nauczyłam się całego materiału z biologii i chemii, więc wszystko jest możliwe dodam jeszcze, że pracuję w 2 pracach i na naukę nie mam dużo czasu Sad

. W tym roku zastosuje inną taktykę, chcę od marca zrezygnować z jednej pracy i poświęcić cały czas na naukę, postanowiłam uczyć się sama ponieważ wiem na co zwracać uwagę. Taką umiejętność zdobyłam na korkach w tamtym roku. Aha ja zdając egzamin popełniłam jeden kardynalny błąd, który prawdopodobnie zaważył na moim wyniku, przed samym egzaminem przetrenowałam się ( tak mówi mój narzeczony), przez tydzień siedziałam po 15 godz i powtarzałam materiał, a w dzień egzaminu nie miałam siły siedzieć na auli Sad

PS. mam do was pytanie gdzie zdajecie egzamin i do którego miasta chciałybyście iść na studia. Ja w tamtym roku zdawałam w Łodzi, a w tym zastanawiam się nad Białymstokiem. Docelowo chciałabym studiować w Lublinie ponieważ jest dosyć blisko ok. 130 km do mojego domu Smile

.

polimeraza

Celuję w Zabrze, może Katowice. Jeszcze sprawa do przemyślenia.

Mam do was pytanie, jak tam wasi bliscy reagują na tę całą sytuację?
Ja przyznałam się tylko 2 osobom, ze znowu chce zdawac na medycynę. Moja przyjaciółka mnie wyśmiała i stwierdziła, że przecież i tak już nie mogę, bo jestem za stara:> (mam 27 lat) Z kolei mój mąż daje mi ogromne wsparcie i mnie dopinguje.
Uczę się sama, ale rozglądam się za jakimś korepetytorem.

marysia

Z moich bliskich wie tylko mąż i na tym etapie myślę, że to wystarczy. Pozostali dowiedzą się w odpowiednim czasie.....tzn. jak się dostanę to urządzę huczna imprezę i będziemy się razem cieszyć...a jak nie ( no dobra , ale żeby nie było ,że jestem zarozumialcem ....nie przewiduję innej opcji, bo przecież nie będę sama prowokować złego. Trzeba mieć pozytywne nastawienie i pewność, że będzie dobrze...czego nam wszystkim życzę.
Hej Gosiak, dlaczego chcesz zdawać powtórnie, przecież ty chyba studiujesz już w Bydgoszczy. Napisz nam parę słów jak tam jest.

Thaliana

Jeszcze ja zostałam na placu boju. Jest to trudna decyzja ale nie umiem inaczej, medycyna powraca jak bumerang. Jestem już po studiach z których nie mam żadnej satysfakcji... W moim przypadku tylko kilka osób wie o moich zamiarach, bo podejście większości jest nam znane. Myślę, że warto walczyć o to co na prawdę chce się robić, chociaż czasem jest bardzo trudno. Dzięki za te posty na forum, dzięki nim nam siłę żeby walczyć i wiem, że nie jestem sama jak palec Smile

Razem zawsze raźniej Smile

Pozdrawiam

wacek

Trzymam kciuki i gorąco kibicuję! Życzę dużo samozaparcia, bo na pewno będzie potrzebne w chwilach zwątpienia. Wiek nie jest tu przeszkodą i tak czeka Was wiele lat pracy w zawodzie. To znacznie lepsze niż brak satysfakcji do końca życia. Z doświadczenia powiem tylko tyle, że nie warto stawiać sobie dalekosiężnych celów. Dobrze sprawdza się metoda małych kroczków, typu:
"no dobrze zdam egzamin, a potem się zobaczy", albo "no dobrze zdałem no to chociaż zaliczę pierwszy rok". Przynajmniej ja tak sobię radzę w chwilach zwątpienia i poczucia bezsensu, które niewątpliwie i Was będą dopadać.

Naprawdę, nawet się nie obejrzycie a będzie już połowa studiów za Wami, a potem jeszcze szybciej minie druga połowa. Najgorsze są pierwsze dwa lata, na trzecim roku już widać światełko w tunelu.

eklektyczna

Dziewczyny! Nie poddawajcie się, wiem dokładnie co czujecie, bo sama przez to przeszłam i jeśli naprawdę wiecie, że TO jest to i tylko TEGO chcecie to sobie nie odpuszczajcie i uwierzcie, że się Wam uda.

stokrotka222

Ja też dołączam do Was, będę zdawać po raz pierwszy i chyba ten pierwszy jest najgorszy. Uczę się sama i nie wiem czy jest w ogóle możliwość zdania go gdy ktoś się sam uczy, a ile godzin dziennie poświęcacie na naukę? Bo sama nie wiem ile potrzeba. Wiem, że nie ma co się przeuczać i się stresować bo to tylko źle wyjdzie.
Trzymam za Was kciuki!

Erni

Nie poddajemy się Wink

tak dla poprawy humoru
[link widoczny dla zalogowanych]

stokrotka222

Świetny obrazek, masz racje, poprawił humor i aż chce się walczyć Wink

nati

Cześc, ja również będę zdawac w przyszłym roku. To będzie moje drugie podejście i zarazem ostatnie. Mam 26 lat. Również skończyłam studia, które nie usatysfakcjonowały mnie w ogóle. Marzę o stomatologii. Żałuję, że tak późno zdecydowałam się na ten krok, ale lepiej późno niż potem żałowac całe życie, że się czegoś nie zrobiło. Uczę się sama mniej więcej od września. ALe myślę o jakichś korkach. Ja uderzam w Kraków, bo mam blisko, ale tam dodatkowo trzeba zdawac fizykę rozszerzoną lub matmę podstawową. Ja wybrałam matmę, chociaż nie jest to mój konik. A jeśli to nie wypali, to Katowice na niestacjonarne, bo tam rekrutacja jest później. Jeśli chodzi o podejście innych, to mam wielkie wsparcie męża i rodziny. A ze znajomych wiedzą na razie 2 osoby.
Pozdrawiam wszystkich:)

maanx

Witam

I ja dołączam do Was. Tak jak niektórzy będę "poprawiać" egzamin Wink

W tym roku zdaję po raz ostatni, a celem jest Wrocław, bo tu mieszkam.
U mnie wie mąż, moja najbliższa przyjaciółka i jeszcze troje bliskich przyjaciół - i wszystkim życzę takiego wsparcia, jakie ja od tych osób dostaję Smile

Od nich czerpię siłę do walki, a na jakiekolwiek negatywne uwagi osób nieprzyjaznych (kilka osób w otoczeniu wie o moim medycznym marzeniu) ogłuchłam Smile

Dobrze działa.
Pozdrawiam i trzymam za nas kciuki Smile

marysia

Cisza jak makiem zasiał. Czyżby wszyscy pilnie się uczyli ?
Jak widzę tylko ja i stokrotka będziemy zdawać pierwszy raz. Reszta już zaprawiona w bojach.....zaczynam się bać.
Mam dzisiaj jakiś spadek formy, nastroje depresyjne itp., itd. ...chyba czas się rozerwać. Rzucam książki w kąt i idę na imprezę.
Pozdrawiam wszystkich.